Publiczne przedsiębiorstwo medialne – zarządzanie, systemy, modele

Zarządzanie publiczne jest czy raczej może stać się najmłodszą subdyscypliną nauki o zarządzaniu. Przedmiotem jej zainteresowania są organizacje publiczne realizujące interes publiczny. Organizacje publiczne w przeciwieństwie do organizacji biznesowych nie są nastawione na zysk. Ich cel wyznacza właściciel, czyli państwo, i na jego realizację przeznacza publiczne środki. Ten klasyczny model funkcjonowania organizacji publicznej jest nieco odmienny w przypadku polskich publicznych telewizji i radia. W budżecie telewizji publicznej jedynie 30% to pieniądze podatników, a w przypadku radia około 80%. Są jednak kraje takie jak Wielka Brytania, Dania, Norwegia, Szwecja czy Japonia, w których udział pieniędzy publicznych w przychodach tych instytucji wynosi 100%3. Zatem zarządzanie polskimi mediami publicznymi musi stanowić połączenie dwóch celów: komercyjnego i publicznego. Polskim mediom publicznym nadano formę spółek prawa handlowego, które ze swej natury są nastawione na zysk. Tego zresztą oczekuje minister skarbu państwa, który w stosunku do spółek medialnych pełni funkcje właścicielskie. Z drugiej jednak strony polskie media publiczne poddano ustawie o radiofonii i telewizji, w której opisano interes publiczny (zadania), czasami określany jako misja mediów publicznych.