wyszukiwanie zaawansowane
A A A

Dziennikarstwo w lustrze literatury. „Temat na pierwszą stronę” Umberta Eco wobec europejskiej powieści o prasie

Edyta Żyrek-Horodyska

« »
Abstrakt
Journalism in the Mirror of Literature. “Numero Zero” by Umberto Eco and the European Novel about the Press
 
The purpose of this article is to discuss the Umberto Eco’s novel “Numero Zero” published in 2015. The image of mass media, presented by the Italian author, is compared to the earlier literary works portraying the work of journalists in previous literary epochs. Outlined analyzes concentrate on Eco’s media reflection, which appears in his novel as well as in his earlier discursive works.
Słowa kluczowe: Umberto Eco, novel about a journalist, newspaper, tabloidisation, faction

PEŁNY TEKST:

PDF
References

Adamczewska I. (2015). Powieść reportażowa czy dziennikarska? Uwagi o międzywojennej twórczości prozatorskiej Jalu Kurka. Acta Universitatis Lodziensis, nr 28, s. 253–272.

Antczak J. (2007). Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall. Warszawa.

Bednarski T.Z. (1968). Cypriana Kamila Norwida uwagi nad polską prasą krajową. Zeszyty Prasoznawcze, nr 4, s. 76–82.

Burzyńska A., Markowski M.P. (2006). Teorie literatury XX wieku. Podręcznik. Kraków.

Dziki S. (2010). Józef Ignacy Kraszewski – prasoznawca. Rocznik Historii Prasy Polskiej,z. 1–2, s. 39–55.

Eco U. (1999). Pięć pism moralnych. Kraków.

Eco U. (red.) (2007a). Historia brzydoty, przeł. J. Czaplińska. Poznań.

Eco U. (red.) (2007b). Historia piękna, przeł. A. Kuciak. Poznań.

Eco U. (2007c). Rakiem. Gorąca wojna i populizm mediów, przeł. J. Ugniewska, K. Żaboklic­ki, A. Wasilewska. Warszawa.

Eco U. (2015). Temat na pierwszą stronę, przeł. K. Żaboklicki. Warszawa.

Fulińska A. (2002). Media. W: M.P. Markowski, R. Nycz (red.). Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy (s. 451–470). Kraków.

Goffman E. (2000), Człowiek w teatrze życia codziennego. Oprac. i słowem wstępnym poprzedził J. Szacki, przeł. H. Datner-Śpiewak i P. Śpiewak. Warszawa.

Gutowski W., Owczarz E. (red.) (2006). Z problemów prozy. Powieść o artyście. Toruń.

Hopfinger M. (2011). Współczesne przemiany literatury a dziennikarstwo. Prasa, radio, telewizja, Internet. W: K. Wolny-Zmorzyński, W. Furman, J. Snopek (red.). Dziennikarstwo a literatura w XX i XXI wieku. Podręcznik akademicki (s. 13–23). Warszawa.

Jagielska G. (2014). Korespondent. Warszawa.

Kapuściński R. (2004). Spotkanie z Innym jako wyzwanie XXI wieku. Kraków.

Kochanowski M. (2009). Modernizacje mocnego człowieka. („Mocny człowiek” Stanisława Przybyszewskiego i Henryka Szaro). W: H. Kubicka, O. Taranek (red.). Kody kultury. Interakcja, transformacja, synergia (s. 320–329). Wrocław.

Kreczmar T. (1999). Pięć pism moralnych Umberta Eco. Sztuka i filozofia, nr 17, s. 223–228.

McQuail D. (2007). Teoria komunikowania masowego. Warszawa.

Nycz R. (2013). Język modernizmu. Prolegomena historyczno-literackie. Toruń.

Sędek J., Olbryś A. (2016). Top 10 filmów o dziennikarzach. 30.04.2016 [http://www.press.pl/tresc/43731,top-10-filmow-o-dziennikarzach; 20.10.2016].

Szadkowska E. (2010). Przeciw dziennikarskiej „pańszczyźnie”. Proza Tadeusza Nowakowskiego. Acta Universitatis Lodziensis, nr 13, s. 305–325.

Vaillant A., Thérenty M.-É. (2001).1836. L’an I de l’ère médiatique. Analyse littéraire et historique du journal La Presse d’Émile de Girardin. Paris.

Wojtusik Ł. (2010). „W pracy reportera wojennego jest tylko czas teraźniejszy. Najtrudniejszy jest powrót do domu”. 4.11.2010 [http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,103454,8610787,_W_pracy_reportera_wojennego_jest_tylko_czas_terazniejszy_.html; 21.10.2016]

Wolert W. (2005). Szkice z dziejów prasy światowej. Kraków.

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.17.025.7305
wyszukiwanie zaawansowane

Czasopismo ukazuje się w sposób ciągły on-line.
Pierwotną wersją czasopisma jest wersja elektroniczna publikowana w internecie.

Powrót do numeru artykułu »